1 Titel 2 Schrijvers – Mag dat? Deel 1

1 Titel 2 Schrijvers – Mag dat? Dit blog bestaat uit 2 delen; zakelijk en persoonlijk. Also in English. Groot was dan ook mijn shock, toen ik research deed op Google, en ontdekte dat er nóg een boek was met de woorden emotionele erfenis als…

Dit blog bestaat uit 2 delen; zakelijk en persoonlijk
Deel 1 – Persoonlijk


Also in English: CLICK HERE

Gelijkenissen met het getraumatiseerde leven van mijn beide grootouders


Toen ik destijds (2018) mijn autobiografisch boek “Alles begint met DE EMOTIONELE ERFENIS van onze (voor)ouders” aan het schrijven was, kwam ik achter vele gelijkenissen van mijn eigen leven met de traumatische levens van mijn grootouders aan beide kanten (4 personen)!

Als therapeut deed ik destijds al zo’n 18 jaar aan innerlijk kindwerk en kende en werkte met gekopieerde gedragingen van ouders en kindpijnen. Pas toen ik mij in 2018 aansloot bij Stichting Werkgroep Herkenning, als kleinkind van zgn. “foute” grootouders, kwam ik erachter dat al die gelijkenissen een naam hadden; transgenerationele overdracht. Dit ging ik de emotionele erfenis noemen. Ik was zo trots op deze titel…

Het werd tevens mijn nieuwe methodiek in mijn werken met cliënten en mijn missie. Vele blogs hierover volgden en deze werden goed gelezen, ook door mensen uit andere landen, waaronder Amerika!

Een van de eersten


Mijns inziens ben ik 1 van de eersten die zó openlijk schrijft over de transgenerationele overdracht, met allemaal eigen voorbeelden van 3 generaties binnen mijn familie. Daarnaast geef ik in mijn boek ook praktische handvatten, die ik als therapeut had ontwikkeld in het werken met cliënten vanaf 2005.
In die zin zie ik mijzelf als pionier, ondanks dat transgenerationele overdracht al bekend was bij sommige therapieën. Online kon ik er bijna niets over vinden. Behalve dus bij de hierboven genoemde stichting. Ik mocht informatie van hun website ook gebruiken voor mijn boek, dat in 2019 op de markt verscheen.

Hulpverlening voor mensen met voorouderlijke trauma’s


De juiste (reguliere) hulpverlening is lange tijd schaars gebleven voor mensen met voorouderlijke trauma’s. Gelukkig wordt het wel steeds bekender en zo heb ik ook mijn visie hierover mogen geven bij een onderzoek door het Nationaal Psychotraumacentrum: Arq. KLIK HIER

Shock


Mijn boek verkocht al geruime tijd niet meer. Kan natuurlijk meerdere redenen hebben, maar het bleef opvallen, dus ging ik op onderzoek uit. Groot was dan ook mijn shock, toen ik research deed op Google, en ontdekte dat er nóg een boek was met de woorden emotionele erfenis als titel. Hè??

Even was het zwart voor mijn ogen en ervoer ik een soort shock en kon ik alleen maar staren naar het scherm. Ik weet dat je niet vanuit je heftige emoties moet reageren, dus wachtte ik tot ik weer gekalmeerd was.

Zie hieronder een foto van onze boeken online; mijn boek links en het boek van de Amerikaanse schrijfster rechts. Mijn boek verscheen in 2019 en in Nederland verscheen haar boek in 2023.



De volgende dag legde ik vriendelijk contact met de schrijfster.

Ontkenning


De schrijfster ontkende dat ze van mijn boek af wist, ondanks mijn aangedragen redenen waarom ik vermoedde dat met name onze titels zo op elkaar lijken. Het is niet relevant hier dieper op in te gaan. Mijn hoop was dat mijn naam en boek ook ergens vermeld konden worden. Ook benaderde ik daarna haar uitgeverij in New York en Amsterdam, hetgeen niets opleverde.

Zij weten dat ik juridisch (bijna) geen poot heb om op te staan. Iedereen mag zomaar jouw boektitel overnemen (bewust/onbewust) en dat is nou net waar ik mij over verbaas en wil schrijven. Zie ook deel 2 ‘Zakelijk’, waarin ik iets meer uitleg over auteursrecht (copyright), wat ik dus niet heb op de titel en/of andere gelijkenissen. En met mij vele anderen die hetzelfde hebben meegemaakt.

Kan dit zo maar?   


Ja, dat kan dus! Ik vind dat je sowieso een titel moet kunnen beschermen. Dit kan helaas nu nog niet, tenzij het creatief genoeg is??? Wat is dan creatief? Inderdaad, lastiger te omschrijven dan je denkt en vaak moet dan ook een jurist geraadpleegd worden.

Wat ik met name zo lastig vind is dat de titels zo op elkaar lijken. Dit kan voor verwarring zorgen, waardoor mijn boek niet meer verkoopt. Ook op andere gelijkenissen heb je geen recht, tenzij er letterlijk hele zinnen worden gekopieerd. 

Ik vind zeker dat iemand de vrijheid mag hebben om ergens op voort te borduren, maar vermeld dan wel iemands naam of boek in de bronnenlijst. Laatst nog vroeg iemand mijn toestemming bij het plaatsen van 1 van mijn blogs in haar nieuwe boek. Kijk, zo kan het ook en dit is ook gebruikelijk in de technische/wetenschappelijke literatuur. 

Mijn eigen voorouderlijk trauma


Mijn bloglezers en cliënten kennen mijn voorgeschiedenis van heftige trauma’s. Het laatste op te lossen voorouderlijk trauma heeft bij mij te maken met manifestatie. Dit voorval met mijn boek, triggerde dit trauma weer. Ik was namelijk net van plan om een ebook en luisterboek van mijn boek te laten maken, in het Nederlands én Engels…. en ineens, gevoelsmatig, werd deze wens de kop ingedrukt…kan dit nu wel/niet/hoe/bij wie?
Mijn pijn hierop heb ik weer verwerkt en ik merk dat ik bij elk nieuw aangediend stukje pijn, ik hier anders mee omga en telkens meer in mijn kracht kom te staan!

Naast dat ik hierover wil schrijven, wil ik ook het leven op een natuurlijke manier haar gang laten gaan. Wel hoop ik dat het recht gaat zegevieren en het auteursrecht gaat veranderen, om zo de (nieuwe) schrijvers meer te beschermen.

Moreel kan ik er dus wél iets aan doen, namelijk erover schrijven en hopen dat veel (nieuwe) schrijvers dit lezen.

Herkent iemand zich in mijn verhaal? Leuk als je wat van je laat horen.

Je kunt een e-mail sturen naar praktijkhappyworld@gmail.com

Hartegroet,
Monique Angèle van de Laar

Deel 2 gaat over hetzelfde onderwerp maar dan zakelijk gezien. KLIK HIER

Bronvermelding